Początki Centrum Bencien Karma Kamtsang - gospodarstwo w Grabniku wkrótce po zakupie
Buddyzm tybetański pojawił się w Polsce w drugiej połowie lat siedemdziesiątych. Powstawały wówczas nieformalne grupy praktykujących, związane z tradycją jednej z czterech głównych szkół buddyzmu tybetańskiego, Karma Kagju. Działalność tę zalegalizowano w 1983 roku, rejestrując Stowarzyszenie Buddyjskie Karma Kagyu.
Z początkiem lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia wśród polskich buddystów, praktykujących według tej tradycji, nastąpił rozłam. Wielu ludzi chciało studiować i praktykować Dharmę zgodnie z naukami urzeczywistnionych tybetańskich lamów, takich jak czcigodni: Tenga Rinpocze, Bokar Rinpocze, Thrangu Rinpocze czy Khenpo Tsultrim Gjamtso Rinpocze. Uznawali też w pełni autorytet takich postaci, jak Jego Świątobliwość Dalajlama, Jego Świątobliwość XVII Gjalłang Karmapa czy Jego Eminencja Tai Situ Rinpocze. Dalsze działanie w ramach jednej organizacji z tymi, którzy autorytet powyższych lamów kwestionowali, było niemożliwe. W efekcie wielka część członków Stowarzyszenia Buddyjskiego Karma Kagyu - w tym niemal wszyscy założyciele - opuściła szeregi tej organizacji.
Uczniowie czcigodnego Tengi Rinpoczego założyli Związek Buddyjski Tradycji Karma Kamtzang. 15 czerwca 1994 roku organizacja ta została formalnie zarejestrowana jako związek wyznaniowy. Mniej więcej w tym czasie powstały też inne buddyjskie związki wyznaniowe, zakładane przez byłych członków Stowarzyszenia Karma Kagyu.
W październiku 1994 roku, na zaproszenie nowopowstałego Związku Karma Kamtzang, przyjechał do Polski Tenga Rinpocze. W trakcie tej wizyty zarząd wyraził gorącą prośbę, by Rinpocze zechciał objąć duchową opieką członków i sympatyków Związku. Rinpocze zgodził się. Wkrótce potem Jego Eminencja Sangje Njenpa Rinpocze - najwyższy w hierarchii lama klasztoru Bencien - także wyraził zgodę bycia naszym opiekunem. Dzięki akceptacji ze strony obu opatów, Związek nasz zaczęto uważać za filię klasztoru Bencien.
Od chwili założenia Związku było oczywiste, że potrzebujemy miejsca, gdzie będziemy mogli wspólnie praktykować i organizować spotkania z zapraszanymi Rinpoczami. Kilka osób zadeklarowało spore darowizny pieniężne na zakup odpowiedniej nieruchomości. Po intensywnych poszukiwaniach wytypowaliśmy pewne gospodarstwo wiejskie, oddalone o 40 km od Warszawy.
Jesienią 1994 roku Tenga Rinpocze odwiedził to miejsce i stwierdził, że o ile nie ma przeszkód formalnych, można ustanowić tam siedzibę Bencien w Polsce. Ale przeszkody były. Potężne długi hipoteczne czekały na uregulowanie. Niemal przez rok właściciel zwodził nas, zapewniając, że "najpóźniej za dwa tygodnie wszystko będzie przygotowane do transakcji". Czas mijał, a członkowie Związku niecierpliwili się. W końcu podjęliśmy decyzję o poszukaniu innego miejsca.
Kolejny wysiłek zaowocował odkryciem pięknej nieruchomości, leżącej w podobnej odległości (40 km) od Warszawy, lecz z dużo lepszym dojazdem. Gospodarstwo okazało się wystarczająco odosobnione, a w dodatku obejmowało 4,5 hektarowy teren, stwarzający doskonałe możliwości rozwoju. Poinformowaliśmy o tym telefonicznie Tengę Rinpoczego i wkrótce otrzymaliśmy od niego zapewnienie, że wszelkie wróżby i oznaki dla tego terenu są sprzyjające. I tak oto 27 października 1995 roku podpisaliśmy notarialny akt zakupu gospodarstwa w Grabniku.
Pierwsze dni ośrodka w Grabniku
Właściciele poprosili o miesiąc czasu na przeprowadzkę. Zgodnie z umową, w środę 22 listopada 1995 roku wprowadziliśmy się do opustoszałego domu. W zimnym pokoju, zastawionym kartonami i pierwszymi podarowanymi przez buddyjską społeczność meblami, zapaliliśmy kadzidło i wyrecytowaliśmy Riło Sangcie, by usatysfakcjonować pierwotnych gospodarzy tego terenu - bóstwa ziemi i lokalne duchy.
Następnego dnia od rana zabraliśmy się do pracy, tak że w najbliższy weekend możliwe było odprawienie pierwszego rytuału w nowym ośrodku Dharmy - tsok pudży Amitabhy. Mimo mroźnej pogody, na ceremonię zjechało wiele osób z Warszawy. Każdy wiózł coś ze sobą: naczynia, sztućce, pościel, obrusy itp. Tak rosło wyposażenie Ośrodka.
Pierwszym Rinpocze, którego mieliśmy zaszczyt tu gościć, był Jego Eminencja Tai Situ Rinpocze. Na początku grudnia postawił swoje stopy na naszej ziemi i odprawił rytuał jej poświęcenia. Przy tej okazji powiedział: "W przyszłości powstanie tu bardzo dobry ośrodek Dharmy, ale trzeba będzie w to włożyć wiele, wiele pracy".
Rzeczywiście, Centrum w Grabniku z roku na rok rozwija się coraz bardziej. W tym czasie odwiedziło nas wielu wspaniałych tybetańskich lamów i odbyły się tutaj liczne seminaria medytacyjne (zob. Seminaria minione), w tym wielka inicjacja Kalaczakry, przeprowadzona przez czcigodnego Tengę Rinpoczego na dziesięciolecie Centrum.
W roku 1998 powstał pierwszy projekt zbudowania tu świątyni, która służyłaby także jako miejsce spotkań w czasie wizyt Rinpoczów. Niestety z różnych względów projekt odłożono i powrócono do niego dopiero w 2011 roku.
W 2005 r. została podjęta decyzja o wybudowaniu w Centrum w Grabniku międzynarodowego ośrodka tradycyjnych trzyletnich odosobnień (drubkangu), który rozpoczął swą działalność w roku 2009.
W 2010 roku, współfinansowane przez Unię Europejską, powstało tu Centrum Kultury Buddyjskiej, które ma za zadanie promować kulturę i twórczość buddyjską, organizować wystawy, wykłady i konferencje.
W 2012 roku związek zmienił nazwę na Związek Buddyjski Bencien Karma Kamtsang.
