Budowa świątyni w Grabniku
Lhakang, dosłownie "Dom Bóstw", to tybetańska nazwa świątyni, czyli pomieszczenia lub budynku przeznaczonego do praktyk i ceremonii religijnych. Najważniejszą jego częścią jest ołtarz. Czasem w obrębie jednego kompleksu klasztornego znajduje się kilka różnych świątyń. Cały zespół klasztorny – świątynie, kwatery mnichów itd. – nosi nazwę "gompa", choć współcześnie w ośrodkach Dharmy na Zachodzie często używa się tego słowa także na określenie samego lhakangu.
Od stuleci istniał w Tybecie zwyczaj, że niezależnie od miana, jakie nosił cały klasztor, nadawało się także nazwy własne poszczególnym lhakangom na jego terenie. Na przykład główna świątynia w klasztorze Bencien w Tybecie ma swą własną nazwę, niezależną od nazwy całego klasztoru. Podobnie jest w przypadku lhakangu, który znajduje się w obrębie Bencien Sziedra w Parpingu.
Kierując się tą tradycją, Lama Rinczen podczas pobytu w Nepalu w październiku 2016 r., poprosił Jego Eminencję Sangje Njenpę Rinpoczego o nadanie osobnej nazwy dla naszego lhakangu w Grabniku. Rinpocze chętnie na to przystał i zdecydował, że świątynia nazywać się będzie Lhakang Dzinlab Trinpung - Świątynia Chmur Błogosławieństw.
Jest to niezwykle pomyślna nazwa. Nosiła ją już kiedyś jedna z głównych świątyń tradycji Khadampa, z której tak wiele nauk i inspiracji czerpie nasza szkoła Kagju.
Tak więc całe nasze Centrum Buddyjskie w Grabniku nosi miano Bencien Karma Kamtsang Ling Grabnik, zaś w jego obrębie własne nazwy otrzymały:
- świątynia: Lhakang Dzinlab Trinpung (Świątynia Chmur Błogosławieństw)
- ośrodek odosobnień: Drubkang Bencien Drubde Osal Ling (Miejsce Odosobnień Jasnego Światła Bencien).